غزل
ساڈے دل تے تیر چلا گئ اے۔۔۔
ساکھوں او سوھڑیں اکھاں تو بھا گئ اے۔۔۔۔
اُھندا نرم لہجہ چاشنی ورگہ۔۔۔۔۔
ساڈی پھکی جندڑی وچ کھنڈ پا گئ اے۔۔۔۔
ہر ادا اُھندی بے قصور!!
او ساڈے دل وچ لہندی لہہ گئ اے۔۔۔
جے چپ ہوے تے اُھندیاں اکھاں بولین۔۔۔۔
جے بول پوے تہ ہیرے دند لشکارے مارین۔۔۔۔
کجلا جچدے اکھیں تے اُھندے۔۔۔۔
لالی سنگھار کرے تے جان کڈھ گھنے۔۔۔۔
میں لٹیا یار رہائشی میاوالی دا۔۔۔۔
او سندھ دی سوہنی منموڑیں اے۔۔۔۔۔
جے خود کو ڈیکھاں تے میلی مٹی اُڈدا کوڑا۔۔۔
جے اُہنکوں ڈیکھاں تے ستھرے عرش تے رہیندی ستھری مہاراڑیں اے۔۔۔۔۔
او محلیں دی رانی تے میں جھونپڑی دا راجا۔۔۔۔
نہ ہی راجا کو مل سے کڈی رانی اے ،سدا رہسے ادھوری کہانی اے۔۔۔۔۔
جے فرض کروں کہ راجا کوں جو ملسے او رانی اے۔۔۔۔
اتھاں گال ساری نصیباں تے اوڑیں اے۔۔۔۔
پاکے رانی کو راجا دے بھاگ روشن تے حسین ذندگانی اے۔۔۔۔
پر پا کے راجا کوں رانی دی طویل کٹھن تے تاریک زندگانی اے۔۔۔۔۔
جڈ ہی حقیقت کوں سمجھن یار سنی!!!۔۔۔۔۔
کرکے دعا اوہندے چنگے نصیب دی خود واسطے نہ منگی او رانی اے۔۔۔۔۔۔٭
سحر دعا۔۔
ساڈے دل تے تیر چلا گئ اے۔۔۔
ساکھوں او سوھڑیں اکھاں تو بھا گئ اے۔۔۔۔
اُھندا نرم لہجہ چاشنی ورگہ۔۔۔۔۔
ساڈی پھکی جندڑی وچ کھنڈ پا گئ اے۔۔۔۔
ہر ادا اُھندی بے قصور!!
او ساڈے دل وچ لہندی لہہ گئ اے۔۔۔
جے چپ ہوے تے اُھندیاں اکھاں بولین۔۔۔۔
جے بول پوے تہ ہیرے دند لشکارے مارین۔۔۔۔
کجلا جچدے اکھیں تے اُھندے۔۔۔۔
لالی سنگھار کرے تے جان کڈھ گھنے۔۔۔۔
میں لٹیا یار رہائشی میاوالی دا۔۔۔۔
او سندھ دی سوہنی منموڑیں اے۔۔۔۔۔
جے خود کو ڈیکھاں تے میلی مٹی اُڈدا کوڑا۔۔۔
جے اُہنکوں ڈیکھاں تے ستھرے عرش تے رہیندی ستھری مہاراڑیں اے۔۔۔۔۔
او محلیں دی رانی تے میں جھونپڑی دا راجا۔۔۔۔
نہ ہی راجا کو مل سے کڈی رانی اے ،سدا رہسے ادھوری کہانی اے۔۔۔۔۔
جے فرض کروں کہ راجا کوں جو ملسے او رانی اے۔۔۔۔
اتھاں گال ساری نصیباں تے اوڑیں اے۔۔۔۔
پاکے رانی کو راجا دے بھاگ روشن تے حسین ذندگانی اے۔۔۔۔
پر پا کے راجا کوں رانی دی طویل کٹھن تے تاریک زندگانی اے۔۔۔۔۔
جڈ ہی حقیقت کوں سمجھن یار سنی!!!۔۔۔۔۔
کرکے دعا اوہندے چنگے نصیب دی خود واسطے نہ منگی او رانی اے۔۔۔۔۔۔٭
سحر دعا۔۔
No comments:
Post a Comment