دلدلِ نجاست میں سر تا پا غرقاب.
اب ڈهونڈتے هیں دوسروں میں پاکی.
غمِ هجر،سوزِ جاں،آه و فُغاں،اور سیلِ
رواں.
چلے سبهی تم کدهر؟شبِ فُرقت تو ابهی هے
باقی.
لغزشیں،رنجشیں،عداوتیں،کینه و بغض.
کیا کیا آتش و حشر ساماں لیے پهرتا هے
یه خاکی.
نگاهِ نازنیں،چهلکتا جام،بادۂِ ارغواں.
لے ڈوبے گا آجکی شب رند تمام تُو ساقی.
حوسِ مال و زر، حُبِّ رنگ و بُو.
پابندِ دنیا کردیا انهوں نے بندۂ آفاقی.
No comments:
Post a Comment